یاساقی عطشان

​پیامبر خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) سلمان را نزد حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فرستاد.

سلمان مى ‏گوید: من بر درب خانه ایستاده و سلام كردم، و شنیدم كه فاطمه(س) در داخل خانه مشغول تلاوت قرآن است و آسیا مى ‏چرخید در حالى كه كسى در آنجا نبود … و سلمان (رحمه اللَّه) در آخر روایت مى‏ گوید: وقتى این مطالب را به عرض رسول خدا (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) رسانیدم وى تبسّمى كرده فرمود: 
اى سلمان!  إِنَّ ابْنَتِی فَاطِمَةَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهَا وَ جَوَارِحَهَا إِیمَاناً 
همانا خداوند متعال قلب و جوارح دخترم فاطمه را از ایمان مملوّ نموده است، لذا وى بدون دغدغه مشغول عبادت پروردگار مى ‏باشد، پس خداوند ملكى به نام زوقابیل- و در روایت دیگرى به جاى وى جبرئیل آمده است- مأمور نموده تا آسیا را بگرداند. و خداوند كارهاى دنیا و آخرت فاطمه را عهده‏ دار شده و او را كفایت مى ‏نماید.
« مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام قَالَ: بَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم سَلْمَانَ إِلَى فَاطِمَةَ قَالَ فَوَقَفْتُ بِالْبَابِ وَقْفَةً حَتَّى سَلَّمْتُ فَسَمِعْتُ فَاطِمَةَ تَقْرَأُ الْقُرْآنَ مِنْ جَوَّا وَ الرَّحَى تَدُورُ مِنْ بَرَّا وَ مَا عِنْدَهَا أَنِیسٌ وَ قَالَ فِی آخِرِ الْخَبَرِ فَتَبَسَّمَ رَسُولُ اللَّهِ ص 
وَ قَالَ یَا سَلْمَانُ إِنَّ ابْنَتِی فَاطِمَةَ مَلَأَ اللَّهُ قَلْبَهَا وَ جَوَارِحَهَا إِیمَاناً إِلَى مُشَاشِهَا تَفَرَّغَتْ لِطَاعَةِ اللَّهِ فَبَعَثَ اللَّهُ مَلَكاً اسْمُهُ زُوقَابِیلُ وَ فِی خَبَرٍ آخَرَ جَبْرَئِیلُ فَأَدَارَ لَهَا الرَّحَى وَ كَفَاهَا اللَّهُ مَئُونَةَ الدُّنْیَا مَعَ مَئُونَةِ الْآخِرَةِ».
  منبع:بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، علامه مجلسی،ج ۴۳ ص ۴۶  ح ۳۱۵

غاصبان فدک انگیرهای مختلفی از غصب آن داشتند؛ در این جا به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:

1- امیرمؤمنان (علیه السَّلام) در نامه اى خطاب به عثمان بن حنیف می نویسد:
غاصبان فدک انگیرهای مختلفی از غصب آن داشتند؛ در این جا به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم:

1- امیرمؤمنان (علیه السَّلام) در نامه اى خطاب به عثمان بن حنیف می نویسد:

«بَلى کانَتْ فى أیْدِینا فَدَک مِنْ کُلِّ ما أَظلّته السَّماءُ، فَشَحَّت عَلَیْها نُفُوسُ قوم وَ سَخَت عَنْها نُفُوسُ قَوم آخَرینَ وَ نِعمَ الحَکَمُ اللّهُ».
(آرى از میان آنچه آسمان بر آن سایه افکنده بود، تنها فدک در اختیار ما بود، گروهى بر آن بخل و حسادت ورزیدند، و گروه دیگر سخاوتمندانه رها کردند، و بهترین حاکم خدا است).

2. دارایی و درآمد فدک می توانست پایه های قدرت اهل بیت راتقویت کند؛ به نحوی که با حمایت از اقشار آسیب پذیر و تألیف قلوب مردم جبهه قدرتمندی علیه حاکمیت غاصب شکل می گرفت، خلافت از ارزش این امتیاز مطلّع شده بود که در همان روزهاى نخست، فدک را از دست خاندان پیامبر خارج کرد.
3. از طرفی خلافت نوپای غصبی به خاطر تقویت مالى پایه هاى حکومت خود و با عنوان کردن این ادعا که پیامبران چیزى از خود به ارث نمى گذارند، «فدک» را مصادره کرد. 
آنان حدیثى‏ را دستاویز قرار دادند که قرآن آن را تکذیب مى کند؛ می گویند پیامبر فرموده: « نحن معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقة»؛ (ما گروه پیامبران، چیزی به ارث نمی گذاریم، هر آنچه ترک می کنیم صدقه است) در پاسخ به ادعای آنها باید گفت: چگونه پیامبران از خود ارث برجا نمى گذارند، در حالى که خداوند می فرماید: 

«وَ وَرِثَ سُلیمانُ داودَ».

؛ ( سلیمان وارث داود شد)

و می فرماید: «فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا».
(به من فرزند پاکیزه اى عطا کن تا از من و از خاندان یعقوب ارث برند او را مورد رضایت خود قرار ده).

اگر واقعاً پیامبران ارث نمى گذارند، چرا پیامبر آن حکم الهى را به دخترش زهرا (س) که تنها وارث او بود نگفت و به فردى که اصلًا با موضوع ارتباطی نداشت گفت
نهج البلاغه، نامه 45.

سوره نمل، آیه 16.

اشـــک مـــیریـزی و 

کــاشـانـــه بهـم میریـزد

پـــســر ارشـــــد ایـن

خـانـــه بهـم می ریـزد.
زپــــریـشانـی زیـنــب

بـه خودت خرده مـگیــر

مــو کـه یـک شـب

نخورد شانـــه بهم میریزد

مــرغ عـشقی که دگر 

مـثل پـرستو شده ای 

پـر بزن بـی تـو بـبیـن 

لانـه بـهـم مـیریـــزد
سـوختی، پـر زدنــت 

ریـخـت بـهـم حـق داری

بـخورد شــعلـــه بـه 

“پـروانـه” بـهم میریــزد 

نـکند اشک عـلی (ع)

جان تـو هـق هـق بشـود

خـانه را گریــه ی 

مــردانـــه بـهم میریـــزد… 

 حضرت زهرا (علیهاالسلام) شب ها را نماز می خواند تا نزدیک طلوع آفتاب و دعا به مومنین و مومنان می کرد؛ ذریه او هم این میراث را داشته اند.

(ریاحین الشریعة، ج۳، ص۶۱)
امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرمود:

 در دنیا کسی عابدتر از حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نبود. آن قدر به عبادت می ایستاد تا پاهایش ورم می کرد.

(بحارالانوار، ج۴۳، ص۶۱)

 نماز و عبادت فاطمه زهرا سلام الله علیها

نویسنده: عباس عزیزی

 مردى به همسر خود گفت:

برو خدمت حضرت فاطمه دختر رسول خدا (صلّى الله عليه و آله و سلّم) و از او درباره من سؤال كن كه آيا من از شيعيان آنها هستم يا نه؟ 

آن زن خدمت حضرت زهرا عليها السّلام آمد و پرسيد.

 حضرت فرمودند:

 به همسرت بگو اگر به آن چه ما دستور داديم عمل ميكنی و از آنچه نهى نموديم خوددارى ميكنى تو از شيعيان ما هستی و الّا نه.

زن بازگشت و جريان را به شوهرش گفت.

مرد تا شنيد گفت: 

واى بر من؛ كيست كه بتواند از گناه و لغزش جدا شود و در اين صورت من در دوزخ جاويد و هميشگى هستم؛ زيرا با اين بيان كه حضرت فرموده من شيعه آنها نيستم و هر كس شيعه اهل بيت نباشد؛برای همیشه در آتش دوزخ است.

زن دوباره خدمت حضرت زهرا عليها السّلام آمد و سخن شوهرش را عرض كرد.

حضرت فرمودند:

به او بگو چنين نيست، شيعيان ما بهترين مردم بهشت هستند و هر كس ما را دوست دارد و دوستدار دوستان ما و دشمن دشمنان ماست و با دل و زبان تسليم ماست؛ اگر مخالفت دستورات ما كند از شيعيان ما نيست ولى با اين وضع آنها نيز اهل بهشت هستند 

امّا بعد از اينكه با ابتلاء به مصيبت‏هاى دنيا يا گرفتارى در عرصه قيامت و مشكلات گوناگون آن روز  يا رفتن در طبقه بالاى دوزخ از گناهان پاك شود.

و وقتى پاك شد چون از دوستان ماست او را نجات ميدهيم و او را به جايگاه خود در بهشت منتقل مي سازيم‏.

 منبع:

بحار الانوار ج ۶۵ ص ۱۵۵