امام باقر(ع)میفرمایند
حـضـرت بـاقـر (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) بمردى گذر کرد که در باغش درخت مى کـاشـت پـس آن حـضرت
(ص ) نزدش ایستاد و فرمود: تو را راهنمائى نکنم برکشت درختى که ریشه اش پا برجاتر و میوه هایش زودرس تر و بهتر و پاینده تر باشد؟ عرض کرد: چرا مرا رهنمائى فرما اى رسول خدا، فرمود: چون بامداد کنى وشام کنى بگو: (((سبحان اللّه و الحـمـدلله و لا اله الا اللّه و اللّه کـبـر))) زیـرا اگـر آنـرا بـگـوئى بـشـمـاره هرتسبیحه اى (یعنى هر یک مرتبه ) ده درخت در بهشت دارى (که هر درختى از آنها یک نوع ) از انـواع مـیـوههـا (مـى دهـد) و آنها را از کارهاى شایسته و پاینده است . امام محمد باقر علیه السلام فرمود: پس آن مرد گفت : پس من شما را گواه گرفتم که این باغ من صدقه قبض شـده وقـف اسـت بـر فـقـراى ازمـسـلمـانـان کـه مـسـتـحـق صـدقـه بـاشـنـد، پـس خـداى عزوجل آیاتى از قرآن را نازل کرد: (((پس اماآنکه بخشید و پرهیزکارى کرد، و تصدیق بـه نـکـوکـارى کـرد، زود اسـت کـه راهـنـمـویـش بـسـوى گـشـایـش شـویـم ))) (سـوره لیل آیه هاى 5 76).
منبع : اصول کافی ج 4 ص 268