فصل دلتنگی
22 اسفند 1401 توسط زهرا سيفي
صدای پای بهار آرام آرام میاید وباز من دلتنگ توهستم.
بعداز تو نه زمستان برایم زیباست ونه بهار
زندگیم مانند پاییز شده
خشک وبی روح….
روزهایم شب است وشبهایم شب.
پسرم بعداز تو دلتنگیم به جایی رسیده، وصف ناکردنی.
همه به زندگیشان ادامه میدهند، امامن مرده متحرکی هستم که محکوم به زندگیم…
عزیزم، باورم، عشقم
چه سخت است زندگی بعدازتو….