یاساقی عطشان

بعضي از مردم در خودشان احساس ناراحتي مي‏كنند، همين قدر مي‏فهمند كه‏ خشنود نيستند و آب خوش از گلوي آنها پايين نمي‏رود، مي‏فهمند كه قرار و آرام ندارند، پژمرده و افسرده مي‏باشند، اما علت اين بي قراري و پژمردگي چيست، نمي‏دانند، مي‏بينند همه چيز و همه وسايل زندگي را دارند و در عين حال از زندگي خشنود نيستند. اين گونه اشخاص بايد بدانند كه‏ قطعا احتياجاتي معنوي دارند كه برآورده نشده، قطعا كم و كسري در روح‏ آنها وجود دارد، بالاخره بايد اعتراف كنند و تسليم شوند به اين حقيقت‏ كه ايمان هم يكي از حوائج فطري و تكويني ماست و بلكه بالاترين حاجت‏ ماست و هر وقت به سرچشمه ايمان و معنا رسيديم و نور خدا را مشاهده‏ كرديم و خدا را در روح خود و جان خود ديديم و مشاهده كرديم آنوقت است كه معناي‏ سعادت و لذت و بهجت را درك مي‏كنيم. 

 منبع 

حکمتهاواندرزها شهید مطهری (ره)