دو دقیقه مانده به ساعت بیست وچهار
24 شهریور 1398 توسط زهرا سيفي
دراین لحظه ودراین ساعت تنها چیزی که آرامم میکند یادتوست..
الهی،
دررحمتت را هیچگاه برروی ما نبند.
الهی،
هیچکس را با فرزندامتحان نکن.
الهی،
ازتمام لحظه های زندگیم که بدون تو گذشته ،متنفرم.
ازتمام لحظاتی که غرق گناه بودم ،متنفرم.
الهی،به لطف تو امیدوارم وبه مغفرت تو چشم دوخته،
الهی امیدم را ناامید مکن وچشمم راکه به درخوان رحمت تو دوخته ام ،نابینا نگردان.